Midnight Meetings

Daar sit ek en Bakkies en BobTong toe, êrens tussen 01h00 en 03h00 vanoggend, elkeen met ‘n tub Italiaanse roomys wat Bakkies ons uit die kombuis uit procure het.  Ons drie is mos nou amptelik die komitee wat moet besluit watter juicy bits dit tot op die blog sal maak, en watter onder die kleed van omerta verdoesel sal word.

Nou kyk, ek wil nie dinge vir die publiek wegsteek nie, maar ek wil uit die staanspoor hê julle moet verstaan ons is nie ‘n klomp daggarokers en dronkgatte soos die Proteas nie.  Daai ouens kan nie hulle dop vat nie.  En on top of it all rook hulle bykans almal meerkat-twak.

Nie ons nie.  Nou nie dat ons ‘n klomp nerds is nie!  O NEE!  Ons kan vat!  Maar ons vat verantwoordelik.  Na die game.  Nie soos die Proteas voor en gedurende die game nie.  Ons kuier by die onthaal, en nie by die ontvangs nie.

Daarmee sê ek nie ons het nie ‘n paar stoutgatte tussen ons nie.  Dink maar net aan TinkerBell.  En die youngsters soos Sweis en KleinGys en Bismarck.  Selfs ou gesoute manne soos Percy en Gabba.  Stoutgatte!  Charmers!  Jagters!  Watter man wat al ooit op ‘n rugbytoer was het nog nie ‘n bietjie uitgebreek en drooggemaak nie?!  Ons probeer net altyd darem verantwoordelik wees!

BobTong het toe onderneem om weer met die ouens te praat en vir hulle te vertel dat hierdie amper soos boek met rugbystaaltjies gaan wees, met die enigste verskil dat die boek geskryf word soos die staaltjies hulself afspeel, en nie jare daarna nie.  En sou ons moeilikheid kry, ontken ons die staaltjie as ‘n fabrikasie, trek laer en staan rug teen rug.  So maklik soos dit.  Behalwe natuurlik as ons die blêddie Nataller kan brand!

Bakkies het voorgestel ek plaas gereeld ‘n foto van die blêddie Nataller op die blog.  My bek het oopgehang!  “Waarvoor nogal?!”  “Nee,” reken hy, “net om die vlieë weg te hou!”  Nou Bakkies sal weet, hy’s ‘n plumber, so ek trust hom!